Werken bij Prisma

Janneke is begeleider met een verpleegkundige achtergrond: ‘Dit versterkt ons team’

Werken in de zorg kent mooie en minder mooie kanten. Het zijn de kleine geluksmomentjes die een dag kunnen maken, maar de hoge werkdruk kan soms negatieve invloed hebben op het werkgeluk. Toch maakt die ene glimlach of twinkeling in de ogen voor Janneke het verschil. “Werken in de zorg doe je echt samen! In mijn nieuwe rol - waarbij ik mijn verpleegkundige achtergrond inzet - kan ik nog meer van toegevoegde waarde zijn voor het team.”

Bij ons werken ook iets voor jou?

Prisma is trots op de betrokken medewerkers die zich met hart en ziel inzetten. We breiden ons team graag uit met jouw kwaliteiten.

Check onze vacatures

Ons gedrag is belangrijk

Hoe mensen over ons denken. Of ze geloven wat wij zeggen. Dat wordt vooral bepaald door onze gezichtsuitdrukking en lichaamstaal. In ons werk speelt ons gedrag dus minstens zo’n belangrijke rol als de taken die we uitvoeren.

In het sfeervolle hart van Geertruidenberg ligt Sint Agnesstraat. Een plek waar wij ondersteuning geven aan 15 bewoners. Janneke werkt als persoonlijk begeleider in een woongroep. ’s Morgens start ze met enkele collega’s op. Ze helpt de bewoners bij het opstaan, wassen en aankleden om daarna te genieten van een ontbijtje. Daarbij is het belangrijk dat ze zich bewust is dat haar eigen houding een grote rol speelt voor de bewoners.

Belang van lichaamstaal

De verbale communicatie van degene die ondersteuning nodig heeft is vaak beperkt. Daarom is lichaamstaal extra belangrijk in het werk. Janneke: “Ik kan niet de halve dag met een slecht humeur rondlopen, want dat voelen de mensen haarfijn aan. Een fijne sfeer creëren hoort bij wat we doen.” Als Janneke benaderd wordt om ook haar verpleegkundige achtergrond meer in te zetten, twijfelt ze geen moment. “Ik ben van origine verpleegkundige en het is altijd blijven kriebelen om medische handelingen in mijn dagelijkse werk te doen. Ik werk op een woongroep met oudere mensen waar de complexiteit van verpleegkunde handelingen met regelmaat ter sprake komt. Bewoners worden steeds ouder en dat brengt problemen op lichamelijk vlak met zich mee. Bijvoorbeeld bij wondzorg, injecteren en katheteriseren.”

Als persoonlijk ondersteuner heeft Janneke het vaak gemist om vanuit haar rol een bijdrage te leveren bij deze medische handelingen. “Het verpleegkundige werk laten we altijd aan andere medewerkers van de organisatie over. Vanuit mijn rol als persoonlijk ondersteuner maak ik plannen en deze draag ik vervolgens over. Maar het voordeel is juist dat ik degene die ondersteuning nodig heeft heel goed ken. Ik herken het gedrag, ik herken wanneer ze anders reageren en dat maakt dat ik problemen eerder kan signaleren. Dit kan ik vervolgens omzetten in acties en het maken van concrete doelen.”

Janneke ziet een fijne wisselwerking binnen haar team: “De vier persoonlijke ondersteuners waarmee ik op de afdeling werk, probeer ik te betrekken in de verpleegkundige handelingen die ik kan verrichten. En natuurlijk hoop ik dat zij mij betrekken bij hun medische vraagstukken. Zo sta je als team sterk.”

Je doet het samen

In haar rol van verpleegkundig begeleider, ziet ze een toegevoegde waarde voor haar team: “Als er op de afdeling iets moet gebeuren waarin verpleegkundige handelingen aan bod komen, dan neem ik mijn team daarin mee. Ik signaleer de problematiek en leg middels een actieplan uit hoe we dit als team kunnen aanpakken. Hoewel ik het voortouw neem, heb ik de hulp van het team hard nodig om het probleem aan te pakken. Je doet het echt samen!” Een mooi voorbeeld vindt Janneke in een 60-plusser met een complexe medische achtergrond die ze samen met haar team ondersteuning biedt. “Vanuit mijn combinatierol voer ik gesprekken met artsen die medische achtergronden overzichtelijk op een rijtje willen zien. Soms zijn de diverse problematieken amper nog te overzien. Als persoonlijk ondersteuner probeer je daarin de juiste balans te vinden. Maar het voordeel vanuit mijn rol is dat ik met mijn kennis en achtergrond bepaalde complexiteiten eerder kan signaleren. Ik kan dit op de werkvloer signaleren, rapporteren en gelijk in mogelijkheden uitwerken. Wat kan het zijn? Hoe kunnen we het probleem als team aanpakken? Wat hebben we daarvoor nodig? Op deze manier kun je een probleem sneller aanpakken en blijven actiepunten minder lang liggen.”

Genieten van de kleine dingen

Janneke heeft de afgelopen jaren veel geleerd van mensen die ondersteuning nodig hebben: “Vooral om te genieten van de kleine dingen.” We proberen bewoners actief te betrekken bij activiteiten die we aanbieden. Dit zorgt voor beloning kleine geluksmomentjes. “Daar doe je het voor, maar je moet er wel oog voor hebben om die ene glimlach of een twinkeling in iemands ogen te zien.” Janneke heeft geleerd om ook in haar privéleven meer te genieten van de kleine dingen. Of het nu is langs de lijn bij een voetbalwedstrijd van haar zoon of tijdens een hapje eten met vrienden.

“We hebben ook als collega’s onderling veel pret en soms kunnen we in een deuk liggen om de simpelste dingen.” Zo komt één van de bewoners ’s morgens steevast de huiskamer binnen en groet de andere bewoners persoonlijk bij naam. De begeleiders worden daarbij steevast overgeslagen en dat leidt weer tot de opmerking: ‘Hallo, wij zijn er ook hoor.’ “Hierover is dan enorme hilariteit. Het is een beetje als in de tv-serie ‘Allo, allo’, waarin dezelfde humor steeds terugkomt, maar toch altijd weer leuk is.”