17-02-2025
Verbinden, leren en doen
Als bestuurder van Prisma krijg ik vaak de vraag wat de overstap van een politieke functie naar zorgbestuur voor mij heeft betekend. Het antwoord hierop is zowel eenvoudig als complex, want het raakt aan wie ik ben en hoe ik in het leven sta. Laat me je meenemen in mijn persoonlijke ervaring.
Van beleid naar praktijk
In de politiek werk je op veel niveaus samen met partners, tegenstanders en maatschappelijke partijen. Het gaat niet alleen om het maken van beleid, maar vooral om hoe dat beleid in de praktijk uitpakt. Een van de belangrijkste lessen die ik in de politiek heb geleerd, is het belang van de vertaling van plannen naar de werkelijkheid. Zonder die verbinding wordt de overheid al snel een ivoren toren. Deze aanpak heb ik meegenomen naar mijn werk bij Prisma.
Hoi, ik ben Brigite, Lid van de Raad van Bestuur van Prisma.
Mensen met en zonder beperking dichter bij elkaar brengen, van elkaar laten leren, dát is mijn missie. Sinds 2020 zet ik me als bestuurder van Prisma in om echte verbinding te creëren. In dit blog deel ik mijn reis, inzichten en waarom ik geloof dat we samen zoveel kunnen bereiken. Ik ben Brigite. Wie ben jij? Ik hoor het graag!
Daden en woorden
Een ander belangrijk verschil tussen politiek en zorg zit in de nadruk op woorden versus daden. In de politiek draait het veel om overtuigend vertellen en beleidsstukken schrijven, terwijl in de zorg de nadruk ligt op doen. Problemen worden aangepakt zonder veel woorden. Beide werelden kunnen veel van elkaar leren. Het doenerige van zorgmedewerkers zou andere sectoren goed doen, terwijl de zorg soms baat zou hebben bij meer tijd en ruimte voor strategisch plannen.
Een mooi voorbeeld hiervan kwam naar voren in mijn werk binnen Hart van Brabant. Tijdens overleggen met de gemeente merkte een ambtenaar op dat ze het contact met onze beleidsmedewerkers miste, omdat er vooral managers en bestuurders aan tafel zaten. Ik legde uit dat dit een bewuste keuze is: bij ons werken relatief weinig beleidsmedewerkers, omdat we onze middelen zoveel mogelijk richten op de zorgmedewerkers in het primaire proces. Bij overheidsorganisaties is dit vaak andersom: daar bestaat een groot deel van het personeelsbestand juist uit beleidsmedewerkers. Binnen Prisma hebben we gekozen voor voldoende beleidsmakers, die breed inzetbaar zijn. Het is een balans die we continu bewaken.
Niemand kan het alleen
Wat mijn visie op de zorgsector misschien wel het meest heeft gevormd, is mijn overtuiging dat niemand het alleen kan. Deze overtuiging komt voort uit mijn levenservaring, mijn studiekeuze, mijn politieke werk en nu mijn werk bij Prisma. Het is een rode draad die alles met elkaar verbindt.
“Samen is een werkwoord,” zeg ik vaak. Verbondenheid vraagt om investeren. Je moet er tijd, energie en soms zelfs comfort voor opgeven. Maar dat is het waard. Of het nu gaat om een beleidstafel of een zorglocatie, we kunnen het niet alleen. Samen organiseren, samen werken, samen dromen, dat is waar ik in geloof.
Een uitnodiging tot verbinding
Mijn overstap van de politiek naar de zorg heeft me veel geleerd over samenwerking, verbinding en balans. Het heeft me ook laten zien dat de uitdagingen waar we voor staan, alleen opgelost kunnen worden als we blijven investeren in elkaar. Dus mijn vraag aan jou is: wat kun jij doen om samen sterker te staan? Of je nu in de politiek werkt, in de zorg of in een andere sector, laten we blijven bouwen aan een wereld waarin niemand het alleen hoeft te doen.
